De afgelopen week was, na het super gezellige avondje met oud zender vrienden, opeens ff hectisch in huize Vugts. Woensdag waren er een paar lieve collega's van Hans gekomen en in de avond kreeg Hans enorme pijnaanvallen. Echt, je wil je man zo niet zien...wat een hell. Zijn buik spande zich vreselijk aan, de darmen maakte herrie, dus ja, wat doe je dan, nog maar wat morfine erbij. Eigenlijk moest Hans vorige week al van de arts zijn morfine pleister verhogen van 25 naar 50, maar Hans is iemand met mega hoge pijngrens en uithoudingsvermogen dus had bedacht dat ie best nog wel even kon wachten. En dat viel niet goed... want deze pijnaanval kreeg hij niet meer onder controle. Toch maar om een uur of 12 gaan proberen te slapen. Rond 01:00 maakte hans me wakker of we alsjeblieft naar het ZH AVL konden, hij hield het niet meer uit.Vriend Ronald stond al paraat dus even later zijn we naar het AVL gegaan. Hans aan het infuus, en de volgende dag zou het pijnteam een nieuw schema voor de pijnbestrijding gaan maken. Want, eerlijk is eerlijk, in het ziekenhuis kunnen ze gewoon echt niets meer voor ons. De pijnbestrijding wordt gecontroleerd door de huisarts die om de dag bij ons langs komt. In het AVL adviseerde ze hans toch echt veel regelmatiger de morfine lollies, pillen enz te gebruiken. Plus nog weer wat nieuwe middelen om de krampaanvallen tegen te gaan. Dus niet wachten tot de pijn op zijn ergst is maar bij een klein signaaltje meteen actie. Nadeel is wel dat Hans zich nu de hele dag dus voelt, zijn smaak heel erg verandert en hij dus bijna niets lekker vind. Daarom zijn we nu maar met bijvoeding van de apotheek begonnen want hij valt veel af momenteel. Elke dag proberen we weer iets wat ie gewoonlijk lekker vind....
Zoals laatst neef Ruben een leuk kado voor Hans had gemaakt in de vorm van een mix, zo heeft nichtje Fenna ook weer een prachtig kunstwerk voor Hans gemaakt...Hoe cool is ie geworden! 9 jarige kunstenares :)
Donderdag en vrijdag heeft hij vrij lang op bed gelegen, tot een uurtje of 1. Daarna gedoucht en fris en fruitig naar beneden, verder liggen, op de bank. Beetje tv kijken, soms een beetje weg dommelen.
Maar, gisteren kwam vriendin Patt in de ochtend en ze nam hem in de auto mee even naar Monster. Frisse neus, lekker even er uit. 's Middags kwam vriendin Jose, ze kookte voor ons, en Hans wilde heel graag met haar varen. Helaas kreeg hij op de boot weer een pijnaanval maar door t snelle handelen met de morfine is deze niet helemaal doorgezet en 's avonds zakte te pijn weer. En, we slapen nu wat beter ook omdat Hans 's avonds een extra morfine pil inneemt. Zoals je leest is het hier geen uur het zelfde... zo ligt hij in bed, zo is hij weer een beetje aan de wandel in de tuin.
Zelf ben ik toen Jose hier was heerlijk naar een terras in Den Haag gegaan met onze BFF Patt. Had ik heel even nodig tussen alle emoties door... en dat heeft me enorm veel goed gedaan..
Inmiddels hebben we de pijnbestrijding redelijk onder controle, maar sommige pijnen glippen er gewoon doorheen... daar is geen morfine tegen opgewassen. We leven per dag, soms per uur... en ondanks alles hebben we vandaag heerlijk genoten in het zonnetje op onze boot Toontje. Als het even lukt moeten we gewoon even naar buiten en genieten van de herfst zon... nu kan het nog..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten