woensdag 7 mei 2014

Wat doe je nou eigenlijk als je weet hoe ernstig het is...Gewoon, naar Parijs samen..nu kan het nog

Veel mensen denken dat je op de bank gaat zitten wachten.. ja op wat? Tot je dood gaat? Tot de zware operatie er is? Bij het woord kanker/ongeneeslijk denkt men altijd dat je meteen ziek in bed ligt, er vreselijk belabberd uit gaat zien....maar nee, dat doen wij niet. En nee, Hans ziet er niet belabberd uit. Ja erg moe, dat ziet ie er wel uit. Maar ja, de sluipmoordenaar wringt zich in je energie, en put je uit. Ook al zijn we nu 24/7 samen, we doen nog aardig wat dingetjes, en de ene dag hebben we het gezelliger dan de andere dag. Niet dat we er hele dagen op uit gaan, feesten en dat soort dingen, want feest...nee...feest is het niet. Maar we genieten wel enorm. Praten heel erg veel, slapen langer dan gewoonlijk uit, maar zijn vooral samen. En wat doet Hans? Nou Hans is ongeveer elke dag vol aan het plannen met bezoek, iedereen komt langs, Hans gaat lunchen, met collega's, Hans gaat vissen met vriend, en Hans ligt veelal op de bank Discovery te kijken.
Af en toe krijgt ie uit het niets koorts, en verbaast zich er over dat als hij de trap op loopt dat ie staat te hijgen als een oud mannetje. Vindt hij zelf erg vreemd...wij niet, hij wel. Hans leeft nu bij de dag, kijkt niet naar volgende week of volgende maand. En, hij loopt eigenlijk ook wel een beetje weg voor de waarheid. Zijn bescherming... denkt hij er niet aan dan is het er ook niet zullen we maar zeggen.
Als je Hans zo ziet zo je werkelijk niet denken dat hij zo ernstig ziek is...dat de sluipmoordenaar van binnen aan het annexeren is..IK vind het een hele mooie, aantrekkelijke man. Als ik hem zie dan denk ik pffffff..... hoe kan dit? Zo ziek? Zo mooi en aantrekkelijk, lief, vrolijk, een geweldige vent.
Eergisteren zei Hans: "Jij wilde toch zo graag een keer naar Parijs?"Ja daar ben ik nog nooit geweest, geweldig! Ok, dan boeken we nu 3 dagen Parijs, nog ff tussen de bezoekjes aan het ZH en de operatie in. Top! Wij gaan genieten..Nu eerst nog even met Laar naar New York, en dan gaan wij 21 mei samen weg..
 Gelukkig hebben we vorig jaar februari samen een hele mooie reis naar USA gemaakt, dat was zo geweldig! Echt prachtige herinneringen hebben we er aan. The Grand Canyon was zo indrukwekkend... Nog steeds denken we daar zo fijn aan terug. Mijn doel is eigenlijk om het nog een keer SAMEN over te doen...Hopelijk is ons dat echt nog gegund.
Tja, en in de tussentijd is Hans lekker op onze steiger aan het vissen, of we zijn aan het varen en genieten...Wijntje mee, broodje mee, klaar. Ja wij zijn met ons gezin uber gelukkig..En onze wens met zijn drieën is om dat voorlopig nog te blijven...


1 opmerking: