9 dagen na thuiskomst

Hans is nu anderhalve week thuis. En eerlijk is eerlijk, hij zat meteen op zijn steigertje, voelde zich toppie, kortom, je zou denken, " been there done that". Dat dacht voornamelijk Hans zijn hoofd. Zijn lichaam had zoiets van ja daaaaag je kan me wat, ff pas op de plaats. Niet dat Hans het daar mee eens was, dus hij moest even wennen aan zijn nieuwe ritme en conditie (0,0). Hans is niet van het rustig afwachten hoe alles gaat verlopen, rustig herstellen... maar godzijdank floot zijn lichaam m snel terug.
Hans ging dus een beetje vissen, ligt regelmatig op de bank, want, een trap op en neer lopen kost m al een uurtje aan bij komen..
Onze super hovenier Wibo maakte ondertussen de tuin af zodat Hans heerlijk kon genieten. Tuin klaar, hengel in de vaart, en vissen maar. Op kleine vissies dan hè, geen karpers want Hans mag niet tillen.

Het eten ging de afgelopen week eigenlijk heel erg goed. Stoma went redelijk, al zal het nooit helemaal wennen natuurlijk.

Een paar dagen geleden zei Lara: Ik vind papa er een beetje witjes uitzien, gaat het wel goed? En inderdaad, ik zag het ook aan hem. Hij was wat uit zijn hum, leek wat vermoeider. Maar ja, vind je het gek, er staat 3-6 maanden herstellen voor zo een giga operatie, dus vrij normaal lijkt me.

Gisteravond gingen wij zoals we gebruikelijk bij elke WK en EK doen, naar BFFjes Nor en Peet (we hebben een paar vaste BFFjes waar we super blij mee zijn:) We kijken dan gezamelijk de voetbal...elke keer weer super gezellig. Ik vond Hans wel errug uit zijn doen, maar goed, ik dacht, laat maar.
Thuis gekomen na de zinderende voetbalwedstrijd gingen we naar bed, hij voelde aan als een oververhit kacheltje. Hum, die wordt ziek (klinkt gek, maar je snapt wat ik bedoel). Vanochtend stapte hij uit bed, en vervolgens heeft ie verspreid over de dag geslapen, gespuugd, geslapen, gespuugd en tig keer met de stoma in de weer geweest. Kortom, je zou denken, fikse buikgriep.
Omdat ik weet dat Hans tot 4-6 weken na de HIPEC nog complicaties kon krijgen leek het mij beter even de huisarts te bellen, zij is ook direct gekomen. En echt, Hans was Hans niet... zo duf als een konijntje, af en toe begon ie spontaan te zweten maar had toch weer geen koorts.. En als Hans iets niet leuk vindt dan is het wel een tegenslagje in het herstel. Hans wil dat alles direct in stijgende lijn gaat, dus lichaam en hoofd zijn ff flink in gevecht met elkaar.
De huisarts vond het raadzamer om het AVL te bellen met wat vragen, waar ze rekening mee moet houden, wat adviseren zij. Het kan een buikgriep zijn, maar ja...er heeft nogal wat plaats gevonden in die buik hè.

Om een uurtje of vijf dacht ik, he hij knapt weer beetje op..Maar goed, kopje thee en droog crackertje vonden ook weer direct de uitgang... grrrr....Hopelijk morgen een betere dag, en anders wordt het echt ff check up bij de arts..

Ondertussen is onze dochter Lara heel fanatiek bezig met geld inzamelen voor het KWF. Een geweldig initiatief, ze maakt leuke zomerse armbanden waarbij de helft van de opbrengst naar het KWF gaat. Hoe cool!! Misschien is dit wel een methode voor haar om er mee om te gaan, met de ziekte van Hans....Wij zijn in iedergeval zo super trots! Ik wil iedereen dan ook vragen: Koop zo een armband! Laar verdient er zelf niets aan, de helft gaat naar het KWF en de andere helft wordt weer in nieuwe kralen en bedels gestoken. Klik Lara gewoon aan op mijn Facebook pagina...